Οι Μύθοι και Οι Δοξασίες Γύρω από το Γεωπάρκο του Χελμού

Οι μύθοι και οι δοξασίες που περιβάλλουν το γεωπάρκο παρουσιάζονται ως ατελείωτα. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα αυτής της σύνδεσης με τη μυθολογία είναι ο γεώτοπος της Στύγας. Σύμφωνα με την αρχαία πεποίθηση, τα ύδατα της πηγής προερχόνταν από τον χθόνιο ποταμό του κάτω κόσμου, τη Στύγα, και θεωρούνταν μαγικά. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να ορκίζονται εκεί, αναπαράγοντας τον Όρκο των Θεών.

Ένα άλλο ενδεικτικό παράδειγμα συνδέεται με τον μύθο του Ηρακλή και του Ελαφιού της Άρτεμης, του Κερυνίτη ελαφιού, που ζούσε στο όρος Κερύνεια και τον γεώτοπο των Ρωγών. Οι καταβόθρες του Φενεού, πάλι, σχετίζονται με μυθολογικά στοιχεία, όπως η παράδοση που αποδίδει τη δημιουργία τους στον Ηρακλή, που τις έσκαψε για να απομακρύνει τα νερά που λίμναζαν στην περιοχή.

Ένας άλλος μύθος συνδέεται με την Αρχαία Φενεό, όπου ο Ηρακλής, μεταφέροντας έναν τρίποδα χρησμών από την Πυθεία, έρχεται αντιμέτωπος με τον Απόλλωνα. Η αντιπαράθεση τους οδηγεί στην πλημμυρίδα της Αρχαίας Φενεός, τιμωρώντας έτσι τους κατοίκους της. Οι μύθοι εξακολουθούν να εξελίσσονται, προσφέροντας πολλές εκδοχές των γεγονότων.

Η πλούσια μυθολογία της περιοχής συνδέεται συχνά με την ανεπάρκεια των ανθρώπων να εξηγήσουν τον τρόπο δημιουργίας των γεωμορφών. Για παράδειγμα, ο μύθος του Ηρακλή που “έκοψε” το στενό πέρασμα στον γεώτοπο Πόρτες-Τρικλιά αναδεικνύει τη φαντασία των ανθρώπων προσπαθώντας να εξηγήσουν τα φυσικά φαινόμενα.